Op kerstavond ben ik in een kunstenaarswoning met open ramen en ruw houten pilaren die het dak ondersteunen. Schilderijen van naakte mannen aan de muur. En een woonkamer vol homo's uit de hele wereld. De ene heeft een roze hoed met glitters op, de ander draagt een gouden bril. We doen hetzelfde kado-ruil-spel als dat ik met sinterklaas in Nederland heb gedaan. Ondanks dat ik geen man en geen homo ben, voel ik me toch thuis. Een nieuwe gemeenschap. De eigenaar van het huis, en tevens de oprichter van het alternatieve resort waar ik kampeer, danst de hula, een Hawaiiaanse traditionele dans. Hij wiegt met zijn heupen, zijn grijze ogen stralen. We zingen met z'n allen 'Imagine' van John Lennon. Een kerst van vele jaren terug in India komt voorbij, toen ik hetzelfde nummer met de hippies in Sarnath zong. Met een Hawaiiaans/Nederlands stel loop ik terug door de donkere jungle. Het regent. We zingen Mele Kalikimaka en Stille Nacht.
Alles valt op zijn plek. De kikkers, de regen, de schaduw en het vuur van Pele.
You may say I am a dreamer
But I am not the only one
I hope some day you will join us
And the world live as one
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten