donderdag 2 september 2010

Wonder-world

Het thema 'wonder' brengt me meteen naar het ontstaan van mijn bedrijfsnaam 'wonder-word.'

Ik was net terug uit Australie. Het was winter, dat weet ik nog goed omdat ik net voor vertrek uit Sidney twee spijkerbroeken had gekocht om de Europse kou te doorstaan. In de achterzak van de tweedehandsbroek bleek in het pashokje net genoeg dollars te zitten om beide broeken te kopen.
In Harlingen Haven stond mijn moeder met een pasgekochte rode jas klaar, om aan te trekken over mijn tropenkleren. De hele wereld was wit, ik had net de laatste trein gehaald, hierna lag al het treinverkeer plat.
Ik trok in een van de kamertjes van het pension van mijn ouders op Terschelling. Ver weg van van de vaste wal. Ver weg van de geliefde waarmee ik door Australie had gereisd- eerst hoteldebotel verliefd. Maar na een week was al onze liefde opgegaan in de lange hete snelwegen en in de benauwde nachten in een veel te kleine achterbak vol muskieten. Na twee weken stond ik hem uit te zwaaien en bleef ik alleen achter in die vreemde stad Sidney - waar ik godzijdank werd opgevangen door twee kunstenaressen die ik een jaar daarvoor in Tibet had leren kennen. Maar dat terzijde.

Nu was ik op Terschelling. In een soort niemandsland. Ook de boten voeren niet meer. Mijn woning in Utrecht was nog onderverhuurd. Wat ik nog had waren mijn woorden. En die wilde ik delen. De schrijfsels die ik in mijn laatste eenzame week in de kleine cafeetjes van Sidney had geschreven. Een blog, ja dat wilde ik. En dat blog moest een naam hebben. Ik heb nog steeds het dagboekje waarin ik op dat grote tweepersoonsbed, met de verwarming hoog, allerlei invallen opschreef. Alles draaide om wonder. Dat woord was het centrum. Mijn woorden waren een soort wonder. Dat ze bleven stromen in een tijd dat alles bevroren leek - mijn hart, de zee, de spoorlijnen.

Wonder-word. Engels omdat ik nog half in Australie zat. En mijn schrijven als iets voelt waarmee ik naar de wereld uitreik. Naar mijn Australische vriendinnen, naar eenzaam Sidney, naar het vleugje Tibet dat ik daar weer terug vond, en ook naar Utrecht. Wonder-word als houvast in wonder-world.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten