vrijdag 5 maart 2010

Zijnswoord

Ik keek en herkende
de zinsdelen
in het licht
van de volle maan
ontleedde ik mezelf

Ik onderstreepte
het lijdend voorwerp
schreeuwend
in de lage ochtendmist

Mijn voorwerp
op het altaar
en het persoonlijk voornaamwoord
maakt een wandeling
met het, nu werkeloze, werkwoord

De zin
die ik dacht
te zijn
uiteengevallen
niet langer een
onlosmakelijk geheel

Laat me niet alleen

Maar een woord
was blijven zitten
in de donkere nacht
in de heldere maan
een nieuw begrip

Het zijnswoord
zonder delen, grepen,
tijden en verhaal

Alleen
zonder
alleen
te zijn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten