Nieuwe regels in Italie

Bij het jurkje dat ik kocht in Italië, kreeg ik een postkaart. Daarop stond:

Invent your own rules.

Dat was precies wat wij in Toscane deden. Onze eigen regels maken. Met vier mensen zaten wij in een eeuwenoud huis, we kenden elkaar nauwelijks. En na een dag begonnen we te zwijgen, niet omdat we elkaar niet leuk vonden, integendeel, maar omdat we behoefte hadden aan stilte.

Nu heb ik al heel wat stilteweken gevolgd en geleid, maar dit was anders. Er was geen schema, geen leraar, geen managers. We waren vier mensen die besloten om samen stil te zijn op een berg in Toscane.

Dus zwegen we tijdens het eten, tussen de dikke 18e eeuwse bergen.
Zwegen we terwijl we op het strand aan de Middellandse zee lagen.
Zwegen we terwijl we in de auto zaten en door de haarspeldbochten reden.
We mediteerden in een klein, katholiek kapelletje die aan het huis vast zat.
We mediteerden in het hooi met uitzicht over de vlakte.
En aan de zee, terwijl om ons heen oude Italiaanse vrouwen kletsten en Italiaanse mannen hun waarheid oreerden.

Af en toe spraken we. Omdat er geen regels waren, geen vooropgezet schema, moesten we af en toe overleggen. Maar niet vaak.

We draaiden de wereld om. Stilte werd normaal, spreken de uitzondering.
Naar binnen gekeerd zijn was de basis, af en toe traden we naar buiten.

De regel werd anders. In de regel praat ik en ben ik met anderen bezig. Nu was ik in de regel stil en naar binnen gekeerd.Het was een nieuwe, verfrissende werkelijkheid. Met regels die meer ruimte gaven aan mijn binnenwereld.

Het is spannend: iets doen waarvan je ook niet zo goed weet hoe dat moet. Stilzwijgend vakantievieren met onbekenden. Dat heeft iets rauws. Soms heerlijk, soms beladen, soms ongemakkelijk.

Maar die ongemakkelijkheid liet mij zien dat het vernieuwend was. We braken uit onze comfortzone - want dat is de plek waar je nieuwe regels maakt. Net buiten de grens van wat normaal - en dus gemakkelijk- is.

Disconnect, let's get lost, breathe, dream, feel free, find yourself.

Dat stond ook op de postkaart.

Find yourself in new rules. Ik vond mezelf in een nieuw Italiaanse jurkje waarmee ik zwijgend door de straten van Pietrasanta flaneerde. Ik was mijn wandelende nieuwe regel. Een scheve regel, niet zo recht omlijnd, een toren van Pisa.

In de wereld, op vakantie en tegelijkertijd volledig aanwezig in de stilte.