Overlijdensbericht

Mijn dierbare iup-blog, vier jaar lang mijn trouwe berichtgever, is plotseling heen gegaan.
Ik had dit verlies niet zien aankomen.
Wij schreven levendig samen.
Maar sinds een maand, is mijn blog niet meer te openen. Verdwenen. Zomaar.

En daarmee zijn vier jaar aan verhalen,columns, gedichten en mijmeringen ook overleden.
Ze zwerven nog ergens her en der op mijn harde schijf, maar in cyberspace zijn ze in het niets opgelost.

En wat doe je dan?

Alle oude teksten bij elkaar zoeken en in een nieuw jasje op internet zetten?
Oude inzichten als nieuwe verkondigen?
Restjes Nanda bijeenscharrelen en dat presenteren als zijnde mij?

Nee. Opeens leken alle oude woorden niet meer de mijne. Had ik de neiging al het geschrevene te herschrijven. Was alles te lang. Te lyrisch. Te, tja, te oud.

Daarom bij deze ook een GEBOORTEBERICHT.

Er is vandaag een nieuw blog geboren.
Het is een meisje!
Ze is roze en ze heet Wonder-word-woman.

Welkom!